رقص عربی
رقص عربی یک هنر باستانی است و قرن ها ست که یک پای ثابت درعروسی ها و مهمانی ها محسوب میشود. تأکید رقص عربی بر روی باسن و شکم میباشد، که به واسطه نوسان شکم، لرزش باسن و بدن و حرکات پیچیده لگن شناخته شده است. بهترین رقصنده های شکم می توانند شکم خود را موج دار کنند، بچرخانند و با آرامش بیشتری عضلات باسن خود را کنترل کنند و به طرز فریبنده بلرزانند.
یک رقصنده عربی به نیویورک تایمز گفت: رقص عربی درحالیکه لذت بخش است همچنین خویشتن نگر نیز میباشد، نرم و زنانه و احساسی است. ” دیگری گفت: که رقص عربی “جشن بدن زنان و احساسات وی” است. برای من مهم است که رقص را به عنوان یک شکل هنری بسیار جادویی و قدرتمند نشان دهم، نه فقط چیزی برای ایجاد یک جو. ” یک رقصنده پیشین مدرن گفت: “این بهترین رقصی است که من تا به حال انجام داده ام. خلاق، بازیگوش و بسیار زنانه است. “
جایگاه
جایگاه رقص عربی در ترکیه و مصر و سایر مناطق خاورمیانه بشدت بچشم میاید. رقصنده عربی به طور سنتی برای مجالس عروسی استخدام میشود. در مصر مرسوم است که عروس و داماد با دستان خود بر روی شکم رقصنده عربی عکس بگیرند. به گفته نیویورک تایم، رقصنده های عربی غالباً برای طرد تصورات غلط رایج در مورد هنر و صنعت خود، به طرز عجیبی تلاش میکنند. بله ، رقصنده های عربی بسیار”زنانه ، احساسی، شهوانی، حتی گرم هستند … اما آنها رقصنده های استریپ نیستند. قاهره پایتخت رقص عربی خاورمیانه محسوب می شود. رقصنده های عربی جز اصلی عروسی، کلوپ های شبانه و مهمانی سفرهای دریایی هستند. رقص عربی از آنچه که سعودی ها مشاهده می کنند و هزاران دلار را در صندوق های رقصنده ها می گذارند خیلی بهتر است.
بیشتر جشن های بزرگ ترکیه بدون رقصنده عربی کامل نیست. عرف دیکته می کند که وقتی رقصنده عربی روی میز می رقصد، مردانی که در اطراف آن نشسته اند قرار است پول را در قسمت بالای بیکینی قرار دهند.
برای یادگیری رقص عربی با ما در ارتباط باشین. واتس اب https://wa.me/+989900360183
تاریخ رقص عربی
گفته می شود که رقص عربی حداقل از زمان الکساندر بزرگ (356-323 B.C.) به عنوان قدیمی ترین رقص جهان توصیف شده است. برخی می گویند ریشه های آن در آیین های باروری مصر باستان و یونان نهفته است. برخی دیگر می گویند که این هنر توسط رومی ها (کولی ها) که همچنین فلامنکو را در مراکش و اسپانیا گسترش داده بودند، از هند به خاورمیانه آورده شد. نمونه هایی از رقص های مشابه رقص عربی را می توان در نقاشی های مقبره مصر باستان مشاهده کرد.
رقص عربی به شکل آنچه امروز است، به اجرای یک زن سوری به نام مصر کوچک در نمایشگاه جهانی 1893 در شیکاگو بازگردد. رقص عربی در ابتدا توسط زنان برای زنان انجام می شد. گفته می شود نوسان شکم شبیه زنی است که بچه به دنیا می آورد. این رقص به زنان کمک می کرد که ماهیچه های شکم خود را تقویت کنند و به عنوان یک فرم یا خود هیپنوتیزمی عمل کنند.
یک سنت دیرینه از معلمان رقص عربی مردانه وجود دارد، اما تعداد کمی از رقصنده های عربی مرد بچشم میخورد. یکی از باشگاه های استانبول یک نمایش رقص عربی را به نمایش گذاشت. در قاهره، مردی که تحت عمل جراحی تغییر جنسیت قرار داشت، قبل از اینکه طغیان مردم او را از صحنه بیرون کند، برای مدتی اجرا کرد.
تاریخ رقص عربی بسیاری از مرزهای فرهنگی را پشت سر می گذارد و شروع خود را در خاورمیانه و آفریقا آغاز می کند، و در تکامل در فرهنگ های غربی به عنوان شکلی از رقص فرهنگی و سرگرمی های عجیب و غریب حرکت می کند. در قرن بیست و یکم ، این نوع رقص محبوبیت قابل توجهی در سراسر جهان به دست آورد.
اصطلاح رقص شکم یک نام غربی شده است که در ابتدا به رقص سنتی خاور میانه گفته می شد. اولین شکل های رقص شکم رقص قاوازی مصر در قرن نوزدهم و رقص شرقی, رقص عربی قرن بیستم بود. علیرغم موقعیت مصر در آفریقا و کمک های دیگر کشورها از جمله فرانسه، ترکیه و ایالات متحده، اصطلاح رقص شکم معمولاً امروزه شامل همه رقص های سنتی منطقه خاورمیانه از جمله کشورهایی که از لحاظ جغرافیایی در آن قرار ندارند استفاده می شود.
اولین رقصندگان شکم، گروهی از رقصندگان مسافرتی بودند که به قاوازی مشهور بودند. این زنان در قرن 18 میلادی به عنوان کولی در مصر در نظر گرفته می شدند و در دهه 1830 از قاهره تبعید شدند، اما در مصر بالا و بعداً در خاورمیانه و اروپا به اجرای برنامه پرداختند. رقص شکم، در این دوره زمانی، اغلب به عنوان رقص “شرقی” شناخته می شد، و زنان توسط نویسندگان و نقاشان جذاب در طبیعت عجیب و غریب این هنر در اروپا مشهور شدند.
رقص شکم در دهه 1960 و 1970 در ایالات متحده محبوبیت پیدا کرد در یک دوره از زمان در حالی که زنان بیشتری از لحاظ روحی آزاد می شدند. تا این زمان، رقص از شهرت حسی کاملاً برخوردار بود و زنان غربی به سختی تلاش کردند تا آن را دوباره به عنوان رقص محور زنانه معرفی کنند که همراه با جشن های زنانه مانند زایمان و پرستش الهه عصر جدید اجرا شد.
رقص آرایی در طول سالها
در حالی که رقص شکم در سبک و لباس بسیار نمایان است ، رقص اصلی به مهارت انضباطی انزواها نیاز دارد. به همین دلیل ، افرادی که تجربه جاز رقصیدن یا باله را دارند ، با تکنیک پایه رقص شکم به خوبی عمل می کنند. عضلات اصلی بدن رقصنده هر حرکتی را ، بر خلاف استفاده از ماهیچه های خارجی به تنهایی, انجام می دهد. بیشتر حرکات از ناحیه لگن و مفصل ران حاصل می شوند. با این حال ، جداسازی شانه ها و قفسه سینه نیز برای عملکرد مایع حیاتی به نظر می رسد.
**مراحل مختلفی از اجرای رقص شکم در سراسر جهان وجود دارد ، اما مراحل کلاسیک که در طی چندین دوره در تاریخ رقص شکم برمی گردد عبارتند از:
– لرزش باسن با استفاده از عضلات کمر. برای ایجاد این لرزش ممکن است از جلو به عقب یا پهلو به طرف دیگر تکان بخورید و گاهی نیز در شانه ها انجام می شود.
(حرکت موجی) Undulations – جریان ، حرکات مایع در بدن ، از جمله ریتم ضربان قلب در سینه و چرخش دایره ای از باسن و قسمت های از شکم.
Hip hits – – ضربان شدید و سریع حرکات باسن که از بدن خارج می شود. هنگامی که با سرعت انجام شود ، به نظر می رسد که لگن در حال چرخش است ، اما در واقع وزن پاها به طور متناوب پالس می شود و باعث ایجاد توهم لگن می شود.
تاریخچه لباس و حایل ها
لباس رقص شکم اولیه شامل یک سینه بند مناسب ، یک کمربندی بود که روی پایین باسن سوار می شود ، و سپس یک دامن بلند یا شلوار بلند. این موارد معمولاً در تزئینات حاشیه ، سکه ها ، جواهرات یا پولک ها پوشیده شده است. این نگاه تاریخی که نخستین بار در اولین رقصندگان شکم به تصویر کشیده شده است ، اغلب امروزه هنوز مورد استفاده قرار می گیرد.
تاریخ رقص عربی همچنین طیف گسترده ای از حایل ها را نشان می دهد که در سراسر جهان استفاده می شود. رقصندگان شکم آمریکایی اغلب از اینها استفاده می کنند ، زیرا باعث افزایش ارزش سرگرمی اجراهای آنها می شود. بیشتر استودیوهای رقص شکم سنتی ممکن است از استفاده از حایل ها دلسرد شود ، در عوض امیدوار است که بیشتر روی انظباط بدنی و هنری بودن رقص متمرکز شود. برخی از حایل ها ممکن است در مراکز تفریحی مانند رستوران های آمریکایی مورد استفاده قرار گیرند شامل پنکه ، سمبل انگشت ، طبل بزرگ ، شمشیر ، مارها ، عصا و نقاب یا روسری های سبک است. اینها همه اختیاری است و به اختیار طراح رقص و رقصنده باقی مانده است.
رقصنده عربی به عنوان بازیگر
رقصنده های عربی معمولاً با موسیقی ترکی یا خاورمیانه که توسط یک گروه با طبل، سازهای شبیه کلارینت، چنگ لپ و ماندولین های ترک اجرا می شود، می رقصند. بعضی اوقات آنها آوازهای محبوب یا کلاسیک را با یک لبه ریز می خوانند و خود را با نقاب می پوشانند. سایر مواقع آنها شمعدانها و شمشیرها را روی سر خود تعادل می دهند و اعضای مخاطب را دعوت می کنند تا در صحنه به آنها بپیوندند.
رقصندگان شکم حرفه ای خود را هنرمند می دانند. آنها مبالغ زیادی را برای اجرای در کلوپ های شبانه و مهمانی های خصوصی و عروسی دریافت می کنند. رقصنده های سطح پایین سخت تلاش می کنند تا جمعیت را خوشحال کنند و از انعام کسب درآمد کنند.
یکی از نویسندگان با توصیف رقصنده عربی در عروسی ، نوشت: او “با استادی مسرقصد، لباس خود را بلند می کند، پایش را بیرون می کشد، روی زمین دراز می کشد و غرق می شود، بازی می کند، و عرصه را کنترل می کند. میهمانان که توسط رقصنده تسخیر شده اند اسکناس ها را به صورت، کمربند یا سینه بند او میریزند یا پول را در هوا پخش میکنند، تا برای لحظه ای صحنه را با رقصنده باشتراک داشته باشند”.
رقصنده های مشهور عرب
بیشتر رقصندگان عربی فقط از یک نام استفاده می کنند. به طور کلی انتظار می رود که آنها سینه های بزرگی داشته باشند و از نظر پایین تنه اندازه سالم داشته باشند. کمی چاق و چله بودن بهتر از خیلی لاغر بودن است. لباس های رقص عربی سنتی شامل یک دامن براق ، رویه پولک دار و بلند و نازک است. گاهی اوقات شکم با حاشیه یا یک تابلو گلدوزی گسترده پوشانده شده و برجسته می شود. برخی از رقصندگان 5000 لباس دارند
Takia Karyokaمصری از نظر بسیاری به عنوان بهترین رقاص عربی در تمام دوران شناخته می شود. او در طول جنگ جهانی دوم و بعد از آن نازی ها ، متفقین و عرب ها را مسحور کرد. Samia Gamal بزرگترین رقصنده عربی خاورمیانه در دهه 1950 و 60 میلادی محسوب می شود. او همچنین یک بازیگر زن بود. فیلم های مصری از دهه 1940 و 50 غالباً در مرکز داستان خود یک رقاص عربی داشتند.
رقص عربی ، اسلام گرایان و غرب
رقص عربی در غرب بسیار محبوب است. بیشتر شهرهای آمریکا مدارس رقص عربی و مراکز عمومی دارند که کلاس های رقص عربی را ارائه می دهند. همچنین مجموعه ای از برخی رستوران ها و کلوپ های شام در خاورمیانه است.
رقصندگان اغلب “سبک کاباره” را می آموزند که به شدت تحت تأثیر تصویر رقص عربی است که در فیلم های هالیوود نمایش داده می شود. در اوایل دهه 2000 ، رقصندگان حرفه ای برای اجرای 20 دقیقه ای به علاوه انعام در حدود 125 دلار درآمد داشتند. آنها از شرکت در مهمانی های مجردی بخاطر نگرانی از سردرگم بودن در مورد چیزی که نیستند، خودداری می کنند. برخی از آنها به اندازه 12000 دلار در راس اجرا قبل از عکس های بزرگ در اروپا ، خاورمیانه و کارائیب و با انجام نمایش در سفرهای دریایی لوکس و در لاس وگاس درآمد کسب می کنند.
فشارهای اسلام گرایان باعث شده است كه نمایش ها جنبه های شهوانی خود را كاهش دهند و رقصنده ها را ملزم به پوشاندن شکم خود كنند. در بعضی موارد ، نمایش های رقص شکم به طور کامل ممنوع است.
